محققان در چین دریافتند که به نظر می رسد افرادی که از عینک استفاده می کنند کمتر در معرض ابتلا به COVID-19 قرار دارند.

نویسندگان این مقاله منتشر شده در JAMA Ophthalmology مشاهده کردند که از زمان شیوع ویروس کرونا در ووهان در دسامبر ۲۰۱۹ تعداد کمی از بیماران دارای عینک در بیمارستان مبتلا به COVID-19 بستری شدند.

برای بررسی بیشتر آنها داده هایی را درباره استفاده از عینک از همه بیماران مبتلا به COVID-19 به عنوان بخشی از سابقه پزشکی آنها جمع آوری کردند.

اندک مطالعه ای در آنها نشان داد كه فقط ۱۶ نفر (۵٫۸ درصد) از ۲۷۶ بیمار بستری شده با COVID-19 بیش از هشت ساعت در روز از عینك استفاده می كنند.

همانطور که تشخیص دادند همه این بیماران کم-بین هستند که در ادامه به بررسی میزان مبتلایان به نزدیک بینی (کوته-بینی) در استان هوبئی جایی که بیمارستان واقع شده است ، پرداختند.

آنها دریافتند که این میزان بسیار بزرگتر است (۵/۳۱ درصد) که نشان می دهد نسبت پذیرش کوته بینانه بیمارستان COVID-19 بیش از پنج برابر کمتر از حد انتظار از آن جمعیت است.

این یک مشاهده جالب است اما مانند همه مطالعات فردی نتایج باید با احتیاط لحاظ شود.

در حالی که محافظت از چشم همیشه یکی از مولفه های مهم تجهیزات محافظت شخصی (PPE) بوده است ، اما میزان اختلاف گزارش شده توسط این مطالعه سوء ظن را ایجاد می کند.

این بدان معنا نیست که نتایج ممکن است واقعی نباشد بلکه باید تا زمانی که به طور مستقل تأیید نشوند توصیه به تغییرات بزرگ در رفتار (مانند استفاده از عینک در کنار ماسک صورت) استفاده کنیم.

آیا چشم ها دریچه ای برای ویروس هستند؟

یکی از مراحل کلیدی هر عفونت ویروسی ورود اولیه به بدن است. در حالی که بیشتر بدن ما با پوست محافظ پوشیده شده است كه در جلوگیری از عبور ویروس ها یا باكتری ها به بدن بسیار موثر است اما غشاهای بسیار نازک تر مجاری تنفسی ، دستگاه گوارش و چشم ها را می پوشاند.

نقش این غشاهای نازک تر این است که چیزهای خارجی مانند اکسیژن ، غذا و در مورد چشم ها ؛ نور به بدن ما وارد شوند. متأسفانه ویروس ها یاد گرفته اند که از این نقاط ورود استفاده کنند.

به همین دلیل است که PPE برای محافظت از این نقاط ورود از طریق استفاده از ماسک صورت ، عینک محافظ و لباس محافظ طراحی شده است.

با این حال در حالی که ممکن است تصور کنیم حمله اصلی به این مناطق از طریق ذرات ویروسی منتقل شده از طریق هوا به صورت آئروسل صورت می گیرد اما اصلی ترین راه رسیدن ذرات ویروسی به این نقاط ضعف در واقع از طریق دستان ما است. از این رو توصیه COVID-19 برای شستن دستها به طور مداوم به مدت ۲۰ ثانیه یا بیشتر و جلوگیری از لمس صورت است.

بنابراین منطقی است که پوشاندن چشم با عینک ممکن است محافظت بیشتری داشته باشد هم در برابر ویروسی که ممکن است در نفس دیگران منتقل شود بلکه در جلوگیری از تماس افراد با چشم.

در واقع تا ماه فوریه گزارش هایی مبنی بر ابتلا به COVID-19 توسط محافظت نکردن مناسب از چشم های خود در محیط های بهداشتی گزارش شده است. همچنین شناخته شده است که نقاط مشابه ورود به بدن (گیرنده های ACE-2) مورد علاقه ویروس کرونا نیز در چشم وجود دارد.

آیا باید از عینک استفاده کنیم؟

بخش مهمی از تفسیر هر مدرکی که از مطالعات مشاهده ای به دست می آید به خاطر سپردن این است که همبستگی (دو اتفاق با هم اتفاق می افتد) لزوماً به معنای علیت نیست (یک چیز باعث دیگری می شود).  برای آزمایش علت بودن اکنون یک آزمایش یا آزمایش کنترل شده مورد نیاز است.

در حالت ایده آل این دو گروه از افراد را با دقت همسان می کند که برخی عینک دارند و برخی عینک ندارند تا اینکه ببینند کدام گروه بیشتر آلوده می شود. شواهد حاصل از چنین آزمایش کنترل شده همیشه به مراتب قویتر از شواهد حاصل از یک مطالعه مشاهده ای مانند مقاله اخیر است.

همچنین باید توجه داشته باشیم که نویسندگان این تحقیق تعدادی از نقاط ضعف را ذکر کرده اند. این یک مطالعه بسیار کوچک در یک سایت واحد بود.

داده های محققان برای جمعیت عمومی از مطالعه خیلی زودتر بر روی نمونه ای بود که دقیقاً مطابقت نداشت (از نظر سن ، جمعیت و سایر عوامل) با نمونه بستری شده کووید ۱۹در بیمارستان با و آنها نمی توانند تضمین کنند که همه افراد کوته بین در جمعیت عمومی نیز بیش از هشت ساعت در روز از عینک استفاده می کنند.

بنابراین اگرچه این مطالعه جدید بسیار جالب است اما دلایل زیادی برای احتیاط در مورد این نتیجه وجود دارد.  قبل از هر گونه توصیه در مورد استفاده از عینک در کنار ماسک صورت مطمئناً به اطلاعات بیشتری نیاز داریم