به گزارش خبرنگار نخبگان فردا پرخوری عصبی نوعی اختلال تغذیه ای است که مانند بسیاری از اختلالات تغذیه، پیچیده بوده و هنوز به طور کامل درک نشده است که به آن بولیمیا نیز می گویند.

علت پرخوری عصبی می تواند ترکیب ژنتیکی و عوامل روانشناختی و محیطی باشد. افراد مبتلا به بولیمیا مقدار زیادی غذا می خورند و سپس سعی می کنند از طریق رفتار های جبرانی مانند استفراغ، استفاده از ملین ها، مصرف قرص های لاغری و ورزش، کالری های اضافی را دفع کنند. در این چرخه، حس شرم و خجالتی به فرد دست می دهد که حاضر است برای مدت طولانی این اختلال را مخفی نگه دارد.

عوارض پرخوری عصبی را جدی بگیریم

بسیاری از افراد مبتلا به بولیمیا شرایط روانی مشترکی دارند و استرس و اضطراب در میان آنها بسیار شایع است. این افراد اغلب در تعدیل احساسات خود مشکل دارند و نمی توانند میانه رو باشند.

رژیم گرفتن یا اختلال در تغذیه می تواند احتمال ابتلا به بولیمیا را افزایش دهد. در برخی موارد، در بدن به علت محرومیت مداوم از غذا تحولاتی ایجاد می شود و فرد پس از پرخوری عصبی (بولیمیا) به بی اشتهایی عصبی (آنورکسیا) مبتلا می شود.

مطالعات اخیر نشان داده است که بین مغز انسان سالم و بیمار مبتلا به بولیمیا، تفاوت های بسیار واقعی در پردازش های عصبی وجود دارد.

در همین ارتباط یک متخصص داخلی می گوید: پرخوری عصبی ممکن است عوارض متعدد، جدی و مرگ‌ آوری در پی داشته باشد بنابراین باید درمان آن را جدی بگیریم.

دکتر امیر زندی بیان می کند: کم شدن آب بدن می تواند منجر به نارسایی کلیه شود، مشکلات قلبی، مانند نامنظم شدن ضربان قلب و نارسایی قلبی، پوسیدگی دندان و بیماری لثه، اختلال در دستگاه گوارش و اضطراب و افسردگی از دیگر عوارض این اختلال است.

شخص دچار احساس گناه می شود

وی با اشاره به این نکته که پرخوری عصبی اختلالی است که از دوران بلوغ آغاز شده و جنبه ژنتیکی دارد یادآور می شود: افرادی که دچار این اختلال هستند کنترلی بر قطع خوردن یا کنترل بر نوع و مقدار غذای خود ندارند، از مواد شیرین، پرکالری و نرم مثل کیک یا کلوچه استفاده می کند، بعضی بیماران بدون توجه به مزه غذا علاقه به غذاهای پر حجم دارند و غذا را سریع خورده و گاهی نیز خوب جویده نمی شود.

این متخصص داخلی عنوان می کند: پرخوری عصبی به طور متوسط حداقل هفته ای دو بار و به مدت سه ماه رخ می دهد و بیشتر بیماران مبتلا به پراشتهایی عصبی وزن طبیعی دارند، ولی وزن برخی از آنها ممکن است بالاتر یا پایین تر از حد طبیعی باشد. این بیماران در مورد اینکه در نظر دیگران چگونه جلوه می کنند برایشان مهم است و نگران تصور دیگران در مورد خودشان هستند، همچنین میزان اختلالات خلقی و  اضطرابی در آنها بالا است و این گونه افراد ترس از چاق شدن داشته و به طور بی وقفه تمایل به لاغر شدن دارند.

در بیماری پرخوری عصبی اغلب پس از پایان پرخوری، شخص دچار احساس گناه، افسردگی یا نفرت از خود می شود و به این منظور برای جلوگیری از افزایش وزن، به استفراغ عمدی، روزه گرفتن یا رژیم‌ های سخت روی می آورند.

دکتر زندی اضافه کرد: بسیاری از بیماران مبتلا به پرخوری عصبی بدون عارضه، نیازی به بستری شدن ندارند، آنها باید الگوهای تغذیه ‌ای خود را تغییر دهند و درمانگر با تغییر باورها و افکار منفی شخص مبتلا، رفتارهای ناسالم و باورهای اشتباه او را شناسایی کرده و به فرد کمک می ‌کند تا مجموعه ‌ای از باورهای سالم را جایگزین کند.

علت اصلی پرخوری عصبی هنوز مشخص نشده

به گفته این متخصص داخلی، هر چند که این بیماری قابل درمان است اما خطر بازگشت آن همواره برای فرد وجود دارد و هر لحظه ممکن است فرد به واسطه تنش ‌های روانی کنترل خود را از دست بدهد و غذا خوردن افراطی را راهی برای کاهش تنش‌ ها در نظر بگیرد، در صورتی که علائمی از بازگشت بیماری را حس کردید حتما با مشاور و پزشک خود در میان بگذارید و یادگیری و تقویت مهارت ‌های حل مسئله و کنترل استرس می ‌تواند احتمال عود بیماری را کاهش دهد.

علت اصلی پرخوری عصبی هنوز مشخص نشده است اما گمان می رود که چند عامل، به صورت مشترک باعث ایجاد اختلالات تغذیه ای می شوند. این عوامل می توانند ژنتیکی، محیطی، فیزیکی و فرهنگی باشند.

برخی از اصلی ترین علت های بولیمیا، تغییرات و تحولات پر استرس زندگی، داشتن سابقه سوء استفاده جنسی یا آسیب روحی، تصویر ذهنی منفی از خویش، کمبود اعتماد به نفس و  حرفه ها یا فعالیت هایی که روی ظاهر و اجرای فرد تمرکز دارند، هستند.

دکتر طاها عنبرا متخصص جراحی عمومی و لاپاراسکوپی پیشرفته به ۸ حقیقت مهم درباره پرخوری عصبی اشاره می کند و می گوید: افسردگی اغلب همزمان با پرخوری عصبی به سراغ فرد می آید. در بسیاری از موارد، افراد افسرده بیشتر از سایرین مستعد ابتلا به این اختلال هستند.

افراد مبتلا دچار کاهش وزن شدید نمی شوند

وی بیان می کند: پرخوری عصبی می تواند در باروری زنان اختلال ایجاد کند. بولیمیا مستقیما بر چرخه تولید مثل اثر می گذارد و در برخی موارد حتی می تواند باعث ناباروری شود. همچنین    تاثیرات پرخوری عصبی می تواند به سلامت کلی بدن نیز آسیب برساند. بولیمیا می تواند باعث خشکی پوست، اختلالات کلیوی، مشکلات گوارشی، کم خونی و مشکلات دیگر شود.

این متخصص جراحی عمومی و لاپاراسکوپی پیشرفته عنوان می کند: بولیمیا یک اختلال دائمی و همیشگی است. بیشتر افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، تا آخر عمر مجبورند آن را تحمل کنند.    ممکن است بولیمیا ژنتیکی باشد، در برخی موارد والدین بیماران نیز از همین اختلال رنج می بردند.

وی با تاکید بر این نکته که همه افرادی که به پرخوری عصبی مبتلا بوده لاغر نیستند و بسیاری از آنها وزن طبیعی دارند، خاطرنشان می کند: مردان نیز ممکن است به بولیمیا مبتلا شوند. با اینکه اکثر جمعیت بیماران را زنان تشکیل می دهند اما بسیاری از مردان نیز از این بیماری رنج می برند. بولیمیا یک اختلال عصبی است که خود را فیزیکی نشان می دهد اما در مغز انسان آغاز می شود.

پرخوری عصبی عواقب جدی دارد، برخلاف بی اشتهایی عصبی، افرادی که مبتلا به پر خوری عصبی هستند، دچار کاهش وزن شدید نمی شوند، اما این پرخوری و پس دادن غذا می تواند عواقب جدی را برای آنها به همراه داشته باشد.

مراجعه به به مشاور و روانشناس برای درمان

پوسیدگی دندان، خشکی پوست، ضربان قلب نامنظم، قرمزی چشم، کاهش میل جنسی، عدم درک صحیح، کم خونی، کاهش فشار خون و زخم ها از جمله عوارض پرخوری عصبی در افراد هستند.

پارگی مری از استفراغ بیش از حد، نامنظم شدن عادات ماهیانه، یائسگی زود هنگام، اختلالات کلیوی، سقط جنین، مرده به دنیا آمدن جنین و نقص مادرزادی از دیگر عوارضی است که پرخوری عصبی می تواند به همراه داشته باشد.

پرخوری عصبی یا بولیمیا بیشتر اوقات ریشه در کمبود اعتماد به نفس دارد به همین خاطر نیز مراجعه به مشاور و روانشناس اهمیت زیادی دارد و در درمان فرد بسیار موثر خواهد بود.